Symptomen

Mensen raken besmet door een beet van een geïnfecteerde ratten en vlooien. In de eerste 2-7 dagen treden rillerigheid, koorts en hoofdpijn op. Na korte tijd raken de lymfeklieren van het slachtoffer geïnfecteerd; dat gaat gepaard met vervloeiing en abcesvorming, de 'builen' van de builenpest. Deze builen kunnen ongeveer zo groot worden als een sinaasappel. Wanneer behandeling plaatsvindt of het afweersysteemde ziekte zelf kan weerstaan, verdwijnen de builen weer en knapt het slachtoffer op.

Het is echter ook heel goed mogelijk dat de bacterie 'doorbreekt' uit de lymfeklier, en andere delen van het lichaam infecteert. In sommige gevallen kan de bacterie ook de longen van de patiënt infecteren, die krijgt dan een andere variant van de ziekte: de longpest. Ook kan de bacterie zich in het bloed vermenigvuldigen, we spreken dan van de septische pest. Beide varianten hebben zonder behandeling een kans op overleiden van bijna 100%.

De symptomen van de longpest komen overeen met die van een ernstige longonsteking. Bij longpest wordt ook bloed opgehoest. Op deze manier kunnen ook mensen in de omgeving besmet raken. Zonder behandeling kan longpest binnen 48 uur fataal aflopen.

Wanneer iemand septische pest heeft, zullen uiteindelijk inwendige bloedingen optreden, wat de huid van het slachtoffer zwart doet lijken. Dit leverde waarschijnlijk de ziekte de bijnaam zwarte dood op.

Alleen de longpest kan (door hoesten) worden overgedragen van mens op mens; besmetting met de Builen pest wordt veroorzaakt door de vol van de huisgebonden rat. De bacterie kan zich ook in het bloed gaan vermenigvuldigen, wat leidt tot sepsis en intracutane bloedingen (paarse plekken). In dit stadium is de patiënt ten dode opgeschreven, tenzij vroegtijdig antibiotica intraveneus wordt toegediend.

In enkele gevallen is aannemelijk gemaakt, dat beten door mensenvlooien de ziekte hebben overgebracht, maar de bacterie overleeft hierin niet lang en dit is niet de normale besmettingsweg.